غزل شماره 10 (روز و شب)

روز و شب

در دلم عشق تو غوغا می کند  هر روز و شب

آنچه  را  گم  کرده  پیدا می کند هر روز و شب

زین همه   اندوه و  ماتم   دل  نمیمیرد   اگر!

با غم هجران   مدارا   می کند   هر  روز و شب

اشگ چشمم میبرد دل را به سمت خاطرات

قطره  گوئی  کار  دریا  می کند  هر روز و شب

سر دل   را   با  کسی   هرگز  نمی گویم  ولی

گریه   اسرارم   هویدا  می کند  هر  روز و شب

در عجب هستم که گل با عمر کوتاهش چرا؟

بلبلان  را  جمله  شیدا  می کند  هر روز و شب

تا  سه  تار کهنه   را   پائیز   می گیرد   بدست

محفلی  از  غصه  بر پا  می کند هر روز وشب